Категорија: Македонски

Македонскиот јазик е мајчиниот јазик на Македонците, официјален јазик во Република Македонија и малцински, службен јазик во Албанија, Србија и во Косово (познат како горански дијалект). Јазикот го зборуваат над 3 милиони луѓе во Македонија, Грција, Бугарија, Албанија и во македонската дијаспора. Јазикот според лингвистичката категорија спаѓа во групата на јужнословенски јазици на словенските јазици.
На територијата што денеска ја зазема, а што во блиско минато била поширока, македонскиот јазик се формирал од говорите на македонските племиња кои ја населувале територијата на етничка Македонија, па се длабоко во териториите на денешните држави Грција и Албанија, но со самиот развој на државите тој регион се стеснил и македонските говори во тие краишта полека почнал да се заменува со други јазици. Денес во Албанија, македонски јазик се зборува најмногу во Мала Преспа, Голо Брдо и скоро сите погранични места со Република Македонија. Во Беломорска Македонија, македонскиот јазик се зборува најмногу во префектурите Воден и Лерин но и во другите градови и села во Беломорска Македонија. Во Бугарија, македонскиот јазик се зборува во Пиринска Македонија, а во Србија се зборува во пограничниот регион со Македонија и во областа Гора во Косово.
Македонските говори околу Солун биле основата за формирање на старословенскиот јазик и писменост. Тоа што ја карактеризира историјата на македонскиот јазик е неговата коренита промена што настанала од X век па навака. Слични промени ги зафатиле и бугарскиот јазик и источните дијалекти на српскиот јазик. Тие темелни промени довеле до мала споделба на граматички црти помеѓу старословенскиот и македонскиот јазик, па како резултат на тоа се создала Македонската рецензија на старословенскиот јазик. Познати центри на Македонската рецензија се Охридската книжевна школа, Кратовската книжевна школа и Лесновската книжевна школа.

Историјата на македонскиот јазик е поделена на следниве периоди:
1. древномакедонски т.н. коине јазик: до IX в.
2. канонски период: IX – XI в.
3. македонска редакција на црковнословенскиот јазик: XII и XIII в.
4. црковнословенски писмен јазик од македонска редакција и од српска редакција и од мешан тип: XIV и XVIII в.
5. почеток на македонски книжевен јазик (појавата на т.н. дамаскини): XVI в.
6. навлегување на рускоцрсл. редакција и нејзино мешање со дотогашната домашна писмена традиција во јазикот и стилот: XVIII в.
7. употреба на два стила, два писмени јазика, низок (народен јазик) и висок (црковнословенски јазик): првата половина на XIX в.
8. дискусија за изгледот и основата на современиот писмен јазик за Македонците: втора половина на XIX в.
9. прва стандардизација на современ македонски јазик: книгата ,,За македонцките работи” од Крсте Мисирков од 1903 г.
10. конечна стандардизација од 1944 и 1945 г. (извор: Wikipedia)

Read More

ВОСТАНИ ЗА ДОСТОЈНО МЕСТО ВО ИДНИНАТА И ЗАВОЈУВАЈ ПРОТИВ МАКЕДОНСКАТА БЕДОТИЈА

Општествената духовна и материјална благосостојба ги дава предусловите за државотворниот напредок на еден народ

Ниту ЕУ, ниту САД, ниту Русија, ниту Кина ниту било кој самозамислен (од наша страна) стратешки партнер се предусловот за создавањето на македонската држава, како држава во вистинската смисла на зборот! Предусловот е, и секогаш бил, само-и-само квалитетот како луѓе на Македонците и Македонките! А македонскиот човечки квалитет некогаш претставувал сериозна, тешко достигнувачка и светски позната работа! Оттука ќе разбереме дека од претстојните избори во „Република Северна Македонија”, нема ништо драстично променливо да добиеме како народ, уште помалку пак, променливо на позитивно за нас Македонците, како народ и како единки! Секако, ова почетно важи за оној ум, доколку правилно ги сфати првите реченици од статијава, и доколку внимателно ги следи и истражува однесувањата и реториките на т.н. политички „нови” (во суштина секогаш стари, рециклирани) чинители, кои се таксаат за државните позиции.

Овој мој песимизам за претстојните избори, не го искажувам во вид на пишано слово, заради поттикнување политичка пасивност и немо набљудување на настаните кои (ќе) имаат страшно (во случајов, негативно) влијание врз нашиот секојдневен живот…

Read More

EX INJURIA JUS NON ORITUR

„НЕЗАКОНСКИТЕ ДЕЈСТВА НЕ МОЖАТ ДА СОЗДАДАТ ЗАКОН“ ИЛИ „ЗАКОНОТ (И ПРАВОТО) НЕ ПРОИЗЛЕГУВА ОД НЕПРАВДАТА“

Прифаќањето на наметнатите услови за прием во ОН не ја легализира нелегалната постапка за прием, како и нелегалните наметнати обврски.

Во врска со актуализирањето на прашањето за воспоставување на уставното име на Република Македонија во Обединетите нации (ОН), понекогаш се поставува прашањето:

А) Дали таков чекор е правно возможен кога се знае дека Македонија ја прифати резолуцијата 47/225 (1993) на Генералното собрание на ОН со која беше извршен приемот (а која ги содржи условите да Македонија) и го прифати привременото име („реферирање“) ПЈРМ за користење во системот на ОН? И второ,

Б) Да преговара со Грција за своето име?!

(Вториот услов е даден во имплицитна форма: референцата ПЈРМ ќе се користи „сѐ додека не се разреши разликата која се појави околу името“, но во резолуцијата на Советот за безбедност 817 (1993), со која приемот се препорачува, тој има експлицитен вид).

Read More

ПРИОД КОН МАКЕДОНСКАТА ЕСХАТОЛОГИЈА

Доколку внимателно го прочитаме августовскиот текст на професорот Александар Дугин, кој се однесува на есхатологиите на светското ниво, кои практично се одразот и можеби првиот темел на многуполарниот свет, ќе увидиме дека есхатологијата како наука има голем значај, а од постојниот опис, дека се наоѓаме во свет со разновидни размислувања, кои можат да предвестат големи судири и/или големи сојузи.

Упростено, живееме во свет помеѓу две ери, или свет кој се движи кон нешто ново, свет на нагли промени, кои можат да бидат фатални за оние народи кои не се разбрале себеси доволно денес и во идната временска рамка!

Оттука мојата потреба за подробното проучување на македонската есхатологија!

Read More

ЕСХАТОЛОГИИТЕ НА МНОГУПОЛАРНИОТ СВЕТ

15-ТИОТ СОБИР НА БРИКС ВСУШНОСТ ГО ФИНАЛИЗИРАШЕ СОЗДАВАЊЕТО НА ЈАДРОТО НА МНОГУПОЛАРНИОТ СВЕТ

БРИКС: Создавањето на многуполарноста

15-тиот Собир на БРИКС: многуполарниот свет е воспоставен

15-тиот Собир на БРИКС донесе историска одлука за прием на уште 6 земји во организацијата – Аргентина, Египет, Етиопија, Иран, Саудиска Арабија и Обединетите Арапски Емирати. Оваа одлука ефикасно го заврши формирањето на јадрото на многуполарниот свет.

Иако БРИКС, порано БРИК, беше условно здружување на полупериферни (според Валерштајн) или земјите од „вториот свет“, дијалогот меѓу овие земји, кои не се дел од структурата на колективниот Запад (НАТО и другите строго еднополарни организации доминирани од САД), постепено ги оцртуваше контурите на алтернативниот светски поредок. Ако западната цивилизација се смета себеси за единствена, а тоа е суштината на глобализмот и еднополарноста, земјите од БРИКС претставуваат суверени и независни цивилизации, различни од западните, со долга историја и со сосема оригинален систем на традиционалните вредности.

Првично, здружението БРИК, создадено во 2006-тата година под поттикот на рускиот претседател Владимир Путин, вклучуваше четири земји – Бразил, Русија, Индија и Кина. Бразил, најголемата сила во Јужна Америка, го претставуваше латиноамериканскиот континент. Русија, Кина и Индија сами по себе имаат доволни размери за да се сметаат за цивилизации од целосниот размер. Тие се повеќе од нации-држави.

Русија е авангардата на Евроазија, на евроазискиот „голем простор“.

Кина пак е одговорна за значајната област, на соседните сили на Индокина и многу други (иницијативата на проектот „Еден појас, еден пат“ е конкретниот начин да се воспостави овој кинески „голем простор“, заснован на мирната соработка). Индија, исто така, го проширува своето влијание надвор од нејзините граници – барем во Бангладеш и Непал.

Кога Јужна Африка се приклучи на земјите на БРИК во 2011-тата година (оттука и акронимот БРИКС – „K“ пред крајот Јужна Африка), симболично беше претставена и најголемата африканска земја.

Read More

ПОСТЕСКОБАРСКА

Како што знаеш, драг читателу, јас не сум од оние колумнисти што трчаат веднаш по настанот утредента да се јават пред јавноста и да го соопштат своето мислење. Кај нас времето е покриено со пајажина. Сè е метафизика. Нема дијалектика. Реката на Хераклит не тече. Тоа се застоени како мочуришта води што ги среќаваме во литературата на Е.А. По и во прозата на Гогољ, па затоа и нашата денешна колумна мотивирана од неодамнешната посета на жална Македонија на Ескобар не е застарена.
Ескобар со ангелско име Габриел (Гаврил), ангелот што слета кај Марија во Назарет со веста за Спасителот. Белиот ангел. А дали американскиот ангел што нè посети е бел или црн навистина не знам, драг читателу. Иако знам. Ангелот задолжен за Балканот, е американскиот архетип каубој-шериф што управува со Западен Балкан. Чудно совпаѓање со Дивиот Запад, со кој започна формирањето на американската алхемиска нација. Ескобар, импресивна цврста фигура, речиси митска, налик на необработена карпа како огромните блокови на Стоунхенџ, или како една од неолитските експресионистички камени фигури на Велигденските Острови на азискиот пацифик. Вистински импресивен архетип на новата Римска Империја, западна, што гази и крши сè пред себе. Чиста спротивност на неговиот импресарио Бајден што е лирски проѕирен како листопаден лист пред крај на есента.
Значи (еј Ковачевски неискован, еј Пендаровски на пендек, еј Мицко војвода) имавме гостин од ранг. Тој најтешкаш меѓу политичките тешкаши дојде да види дали сме спремни да ги ставиме нивните миленици Бугарите во Уставот. Боже, каков американски срам и бласфемија. Дојде да го озакони со империјален печат идиотизмот на Империјата, да ги внесеме во Уставот оние што не нè признаваат дека сме живи и дека постоиме со Име, јазик, историја, меморија. И тоа е идиотизам не само за нас и идиотизираната влада туку и за Бугарите, плус и за таканаречената западна меѓународна заедница. Зошто идиотизам? Затоа што да ставиме некого во устав што не признава дека постоиш и дека си жив нема никаква логика. Туку што е фасцинантно сега во посетата на Ескобар кај нас, драг читателу? Тоа што и покрај многуте други западни тешкаши што нè притискаат, ги охрабруваат нашите лакоми соседи хиени да го крадат нашиот идентитет. Како да се во кусок со својот, та го зголемуваат со нашиот, така, на пример, Грците тоа го прават со кражбата на македонскиот антички идентитет, потпирајќи се на мегафалсификатот на Дројзен, озаконет со царски печат на патолошката западна цивилизација, не знаејќи кај да го бара коренот на својата идентитетска генеза. Мегафалсификат озаконет на „Сорбона“, „Кембриџ“ и „Оксфорд“. Но и тоа не беше доволно, бидејќи беше проѕирен тој, па за да се доосигури истиот тој со насилничко признание на денешните Македонци беше стокмен на силеџиски геноциден начин од Брисел, Вашингтон, Грција и македонските велепредавнички квислинзи Преспанскиот договор на македонската смрт. Така беше докрај зајакнат грчкиот супсахарски идентитет за кој зборува и Херодот.

Read More

НА РАБОТ НА ТРЕТАТА СВЕТСКА ВОЈНА

ВО ПОСЛЕДНИТЕ НЕКОЛКУ ДЕНА СЕ ЗАБЕЛЕЖУВА ЗНАЧИТЕЛНОТО ПОМЕСТУВАЊЕ НА РАМНОТЕЖАТА НА СИЛИТЕ ВО УКРАИНА. ОВА МОРА ДА СЕ РАЗБЕРЕ ВО ЦЕЛИНА.

Контранападите на Киев беа општо земено неуспешни во областа на Херсон, но, за жал, ефикасни во областа на Харков. Токму ситуацијата во Харков и принудното повлекување на сојузничките сили е пресвртната точка. Оставајќи ги настрана психолошките ефекти и оправданите чувства на патриотите, мора да се запише дека во целата историја на специјалната воена операција (СВО) сме стигнале до точката од која нема враќање.

Read More

2-РИ ЖИТАР (ИЛИНДЕН) – ШТО НАПРАВИВМЕ И ШТО ТРЕБА ДА ПРАВИМЕ??

Што направивме ? 2018-2022

Под оваа прашање доколку мислиме да се појаснуваме за сегашнава владејачка класа, која себеси милува да се нарече (политичка, општествена) „елита“, бесцелно ќе ни мине времето и всушност дијалогот би ни бил многу краток, доколку искрено се води. Но затоа можеме само да подвлечеме неколку забелешки за таа наша наметната „елита“, колку да се истакне она што веќе е кристално јасно и претставува јавна тајна:

Read More

ЗА ДА ГО ПОЗНАЕМЕ АНТИХРИСТОТ, НАЈПРВИН ТРЕБА ДА ГО ВОЗЉУБИМЕ ХРИСТА – ПРВ ДЕЛ

ОД ОТВОРЕНАТА ТРИБИНА СО ОТЕЦ ДАМАСКИН:

25.02.2019-та година, Соборен храм Свети Климент Охридски во Скопје

Прашање: Сакам да поставам неколку прашања:

  1. Во Светото Писмо и во Стариот и Новиот завет, Бог ни кажува преку својот Единороден Син Христос, преку пророкот Даниил и преку апостолот Јован, дека ќе дојде крајот на оваа планета по второто Христово доаѓање, но пред тоа ќе зацари антихристот, дека ќе ги жигосува луѓето, дека ќе стане светски претседател и ќе зацари седум години, а потоа ќе дојде нашиот Спасител. Дали е тоа така?
  2. Одамна во Русија светите отци и старци велеа дека со земањето на биометриските документи се откажуваме од името кое ни е дадено на Светото Крштение и дека на крајот, крајниот жиг на десната рака е последниот жиг. И доколку трипати писмено не се одречеме од биометријата, без разлика дали ќе ја прифати системот, нашето име нема да биде запишано во оваа книга на живите.
  3. Денешната политика налага дека наскоро ќе стапи на власт еден светски претседател, дали е тоа антихристот?
  4. Светото Писмо предвидува за третото ѕидање на Соломоновиот храм и дека тоа е еден од знаците за последното време, како да размислуваме за ова, бидејќи темелот на храмот е неодамна поставен?
  5. Зошто после Светите Литургии, нашите отци и пастири во Верата наша, не говорат почесто и не го предупредуваат своето стадо за ова последно време, за кое многумина во светот чинат дека е веќе дојдено?

Read More

НАЦИОНАЛИЗАМ: КРИМИНАЛНАТА ФИКЦИЈА И ИДЕОЛОШКИОТ ЌОРСОКАК

ЧЕТВРТАТА ПОЛИТИЧКА ТЕОРИЈА И КРИТИКАТА КОН НАЦИОНАЛИЗМОТ

Веројатно, само малкумина обрнаа сериозно внимание на фактот дека Четвртата политичка теорија, до која се придржувам јас, сериозно внимание посветува на критиката кон национализмот. Највпечатлива е критиката кон либерализмот и отфрлањето на марксистичката догма. Но подеднакво, неопходно и фундаментално е и радикалното отфрлање не само на национализмот, туку дури и на нацијата.

Read More

ЗАКАЖАНИОТ МЕЃУНАРОДЕН АНТИФАШИСТИЧКИ КОНГРЕС ВО РУСИЈА Е ВАЖЕН ЧЕКОР НА ПАМЕТНАТА МОЌ

Рускиот министер за одбрана, Сергеј Шојгу, на први месецов објави дека неговата земја ќе биде домаќин на првиот Меѓународен Антифашистички Конгрес во август, со што овој настан ќе се совпадне со Меѓународниот форум за воената технологија „Армија-22“ во Москва. Ова е важен потег на паметната моќ, бидејќи ќе помогне повеќе за поубедливо да се пренесе една од основните мотивации за специјалната операција на големата евроазиска сила во Украина. Претседателот Путин претходно изјави дека една од нејзините цели е денацификацијата на земјата, откако фашистичките сили поддржани од САД ја презедоа контролата врз државата на почетокот на 2014-тата година, по раширувањето на урбаниот тероризам, популарно глорифициран на Западот како „Евромајдан“ или т.н. „Револуција на достоинството“.

Read More

СЀ НИ Е ЗАЛУДНО, АКО НЕ ГО СОЧУВАМЕ ИМЕТО ХРИСТОВО!

Во името на Отецот и Синот и Светиот Дух, Амин!

И оваа вечер повторно се собравме сите, драги браќа и сестри, во овој соборен манастирски храм, да го прославиме оној, којшто по зборовите Христови е најголем меѓу луѓето, односно како што рече самиот Христос: Нема меѓу луѓето родени од жена, поголем од Јован Крстител!

Тој самиот, кој ги подготви патиштата Господови уште пред Христа, повикуваше на покајание и на преобразување, на поправање на нашите животи, да можеме со чисти срца и со очистени души, покајани и просветлени, да Го пречекаме самиот Христос, самиот Месија и Спасител, Кој вистински ќе ни ја објави Евангелската вистина за вечното Царство Христово, за вечниот и блажен живот на Небесата.