Мојот обичај претставува статија од овој тип под наслов со прашањата кои ни се дадени како аманет од К. П. Мисирков за да се запрашуваме, со цел разјаснување на нештата кои ни се случуваат на општ план, да ја објавувам на Денот на народното востание – 11 Октомври, на датумот кога народот му објавил антифашистичка војна на угнетувачот. Но бидејќи станува збор за вонредна состојба во која западнавме, се решив статијата да ја објавам предвреме, на овој голем ден кој е важен за православните мислители и набљудувачи на светот – денот на Преображение на Господ Исус Христос (поопширно).
Пролегомена:
СВЕТОТ МУ ОБЈАВИ ЦЕЛОСНА/ТОТАЛНА ВОЈНА НА СИНОТ ЧОВЕЧКИ
И чествувајќи го овој голем православен ден, честопати мислата ме наведувала кон обидот да разберам што навистина им се открило на Св. апостоли Петар, Јаков и Јован на Тавор? Зависно од какво стојалиште сум поаѓал (православно, секуларно, модерно и др.), често сум доаѓал до разни заклучоци, контрадикторни едни со други. Во едно сум сосем сигурен – Таворската светлина претставува видение на апостолите на еден друг свет кој е од нетварна природа!
… ПОВЕЌЕ
„Во почетокот беше Словото, и Словото беше во Бога и Бог беше Словото. Тоа во почетокот беше во Бога. Сѐ стана преку Него и без Него ништо не стана, што стана. Во Него имаше Живот и Животот им беше светлина на луѓето. И Светлината во темнина свети и мракот не ја опфати.“
Реченица во која се кријат сите тајни на вселената и човечкиот микрокосмос, и во која е скриен смисолот на текот на историјата, нејзиниот почеток и нејзиниот крај. Во моментот кога времето не постоело, Словото влезе во вечноста покренувајќи го кругот на човечката историја. Светот почна да настанува со посредство на зборовите, или како што вели натписот во црквата во Едфу: „Сѐ што постои, настана од Неговите зборови.“ Значи тогаш човечката историја почна да кружи околу еден центар, една точка, една крепост – Слово/Збор – Логосот. А човекот како таинствен носител на Словото и како единствено битие на кое Словото му е дарувано да живее во него, во Логосот доби патоказ на својот почеток и крај, на својата Алфа и Омега. И затоа смисолот на човековото постоење од почетокот до крајот е да го сочува Логосот во суштината во која Логосот е создаден, бидејќи на човекот му е подарена судбината во која чувајќи го Логосот се сочувува себеси.
… ПОВЕЌЕ
ПОЛИТИЧКИ ГРОЗДОБЕР # POLITICAL VINTAGE: ХРАНАТА ЗА ПОЛИТИЧКИОТ УМ – THE FOOD FOR THE POLITICAL MIND!
