Што направивме ? 2018-2022
Под оваа прашање доколку мислиме да се појаснуваме за сегашнава владејачка класа, која себеси милува да се нарече (политичка, општествена) „елита“, бесцелно ќе ни мине времето и всушност дијалогот би ни бил многу краток, доколку искрено се води. Но затоа можеме само да подвлечеме неколку забелешки за таа наша наметната „елита“, колку да се истакне она што веќе е кристално јасно и претставува јавна тајна:
Возљубени чеда, од богомдаруваната ми епархија, новата заразна болест, која се прошири низ целиот свет ни го поремети животот на сите, ни ги измени сите планови. Како христијани не смееме да кукаме и да се плашиме, туку да најдеме нов начин на живеење. За последните времиња во Евангелието се вели дека „луѓето ќе се женат и ќе се мажат“, односно, животот ќе си тече како и обично, па така, и во текот на пандемијата, мораме да вложиме усилија, да си го живееме животот со претпазливост, но и без паничен страв.
The project of the West, so-called “Republic of North Macedonia” has many existential problems, because the main preconditions for long-terming are not fulfilled or are actual gone.
Illegality, unpopularity, undemocratic tyrannical system, vassal or client-state mentality, unreliability, corruption scandals, and above all – macedonophobia, all are just synonyms for this project between the population.
„Направи плочка од чисто злато и на неа изрежи како на печат‚ Светиња Господова“ (Излез. 28, 36) – му беше заповедано на светиот пророк Мојсеј, кога ја градеше Скинијата Божја. Светиња за еден народ се мирот и слободата, кои преку личните стремежи и напори на неговите најголеми синови и ќерки, со многу жртви и откажувања се достигнати. Затоа во Библијата е речено:
„Сети се на старите денови, помисли за годините на поранешните поколенија, прашај ги татко си и старците свои и тие ќе ти раскажат… не биди сој безрасуден, народ без ум и паметење“ (Повторени закони, глава 32).
Тешко на оној народ што со почит не се сеќава и кој правилно не ги вреднува своите најголеми светињи. Таквиот народ си ја сече гранката на која седи и длабоко во земја си го затрупува кладенецот, од кој, со возвишени идеали, ја гаснеле жедта неговите предци. Таквиот сој е безрасуден и безумен и во своето лудило се нуди себеси како лесна стрвина за гладните грабливци. Има патишта што на човека му изгледаат дека се исправни, но крајот нивни води во бездна и смрт.
„Во цврстиот народ е величието на царот, а кога народот исчезнува, пропаст е за господарот… Правдата народот го подига, а беззаконието цели народи срамоти“ (Изреки, глава 14).
Со јад и чемер во душата се прашуваме: Има ли крај на ова „лудило“, кое како сенка од темен облак се надвишува врз македонското небо? До каде мракот ќе ги распостели своите недофатливи контури? Оној што на гревот свесно му се подава, до бескрај ќе остане негов вечен заробеник! Тоа е основното духовно правило…
Мојот обичај претставува статија од овој тип под наслов со прашањата кои ни се дадени како аманет од К. П. Мисирков за да се запрашуваме, со цел разјаснување на нештата кои ни се случуваат на општ план, да ја објавувам на Денот на народното востание – 11 Октомври, на датумот кога народот му објавил антифашистичка војна на угнетувачот. Но бидејќи станува збор за вонредна состојба во која западнавме, се решив статијата да ја објавам предвреме, на овој голем ден кој е важен за православните мислители и набљудувачи на светот – денот на Преображение на Господ Исус Христос (поопширно).
Пролегомена:
СВЕТОТ МУ ОБЈАВИ ЦЕЛОСНА/ТОТАЛНА ВОЈНА НА СИНОТ ЧОВЕЧКИ
И чествувајќи го овој голем православен ден, честопати мислата ме наведувала кон обидот да разберам што навистина им се открило на Св. апостоли Петар, Јаков и Јован на Тавор? Зависно од какво стојалиште сум поаѓал (православно, секуларно, модерно и др.), често сум доаѓал до разни заклучоци, контрадикторни едни со други. Во едно сум сосем сигурен – Таворската светлина претставува видение на апостолите на еден друг свет кој е од нетварна природа!
