Современи митови поврзани со економските односи

Во последниот период под влијанието на глобалната акултура, некои митови и илузии меѓу светското население станаа многу популарни и со многу верба дека тие претставуваат „вистинската работа“. Некои од митовите држат на популарност од најстарите времиња, но денес се повторно во фаза на кулминација во нивното верување. Некои пак од нив се нови митови, но сепак имаат поврзаност и нишка со староновите популарни митови кои се наметнати во умот на современиот човек.

МИТ ЗА МОЌТА НА ПАРИТЕ, е мит кој речиси секогаш држи на популарност и верба кај луѓето, иако суштината за кои истите се создадени е тие да служат на луѓето како помошно или олеснително средство при стоковно-прометните односи. Но бидејќи парите претставуваат т.н. монополна стока, односно стока која ги мери вредностите на сите останати стоки, тие во умот на луѓето често создаваат изопачена илузија за нивната моќ. За оваа илузорна проблематика, Шекспир во своето дело „Timon Athenian“ (Тимон Атињанинот) дава детално објаснување:

„Злато (полновредни пари)?” Скапоцено, светкаво, црвено злато?

Не, богови, не сум замолувал залудно.

Толку од него се создава црно во бело,

Неубавото во убаво, а злото го прави добро,

Старото во младо, плашливото во храбро,

А подлото во благородно.“

Шекспир директно појаснува на кој начин се гледаат од луѓето према парите, и во што таквото гледиште ги преобразува истите. Првин дека тоа е „видливо божество“, кој ги преобразува сите човечки и природни својства во нивната спротивставеност, сѐопшто изменување и извртување на работите, тие се збратимуваат со неможноста. Второ дека тие претставуваат сѐопшта проститутка, и универзален заводник на луѓето и народите.