Ознака: Bulgaria

Македонски by Глагољаш
Read More

ПОСТЕСКОБАРСКА

Како што знаеш, драг читателу, јас не сум од оние колумнисти што трчаат веднаш по настанот утредента да се јават пред јавноста и да го соопштат своето мислење. Кај нас времето е покриено со пајажина. Сè е метафизика. Нема дијалектика. Реката на Хераклит не тече. Тоа се застоени како мочуришта води што ги среќаваме во литературата на Е.А. По и во прозата на Гогољ, па затоа и нашата денешна колумна мотивирана од неодамнешната посета на жална Македонија на Ескобар не е застарена.
Ескобар со ангелско име Габриел (Гаврил), ангелот што слета кај Марија во Назарет со веста за Спасителот. Белиот ангел. А дали американскиот ангел што нè посети е бел или црн навистина не знам, драг читателу. Иако знам. Ангелот задолжен за Балканот, е американскиот архетип каубој-шериф што управува со Западен Балкан. Чудно совпаѓање со Дивиот Запад, со кој започна формирањето на американската алхемиска нација. Ескобар, импресивна цврста фигура, речиси митска, налик на необработена карпа како огромните блокови на Стоунхенџ, или како една од неолитските експресионистички камени фигури на Велигденските Острови на азискиот пацифик. Вистински импресивен архетип на новата Римска Империја, западна, што гази и крши сè пред себе. Чиста спротивност на неговиот импресарио Бајден што е лирски проѕирен како листопаден лист пред крај на есента.
Значи (еј Ковачевски неискован, еј Пендаровски на пендек, еј Мицко војвода) имавме гостин од ранг. Тој најтешкаш меѓу политичките тешкаши дојде да види дали сме спремни да ги ставиме нивните миленици Бугарите во Уставот. Боже, каков американски срам и бласфемија. Дојде да го озакони со империјален печат идиотизмот на Империјата, да ги внесеме во Уставот оние што не нè признаваат дека сме живи и дека постоиме со Име, јазик, историја, меморија. И тоа е идиотизам не само за нас и идиотизираната влада туку и за Бугарите, плус и за таканаречената западна меѓународна заедница. Зошто идиотизам? Затоа што да ставиме некого во устав што не признава дека постоиш и дека си жив нема никаква логика. Туку што е фасцинантно сега во посетата на Ескобар кај нас, драг читателу? Тоа што и покрај многуте други западни тешкаши што нè притискаат, ги охрабруваат нашите лакоми соседи хиени да го крадат нашиот идентитет. Како да се во кусок со својот, та го зголемуваат со нашиот, така, на пример, Грците тоа го прават со кражбата на македонскиот антички идентитет, потпирајќи се на мегафалсификатот на Дројзен, озаконет со царски печат на патолошката западна цивилизација, не знаејќи кај да го бара коренот на својата идентитетска генеза. Мегафалсификат озаконет на „Сорбона“, „Кембриџ“ и „Оксфорд“. Но и тоа не беше доволно, бидејќи беше проѕирен тој, па за да се доосигури истиот тој со насилничко признание на денешните Македонци беше стокмен на силеџиски геноциден начин од Брисел, Вашингтон, Грција и македонските велепредавнички квислинзи Преспанскиот договор на македонската смрт. Така беше докрај зајакнат грчкиот супсахарски идентитет за кој зборува и Херодот.

… ПОВЕЌЕ

Македонски by Глагољаш
Read More

ЗА С(ВЕТО)ВНОТО БУГАРСКО ПОВЕДЕНИЕ

Постои една анегдота, во која едно дете, сакајќи да ги покаже својата сила и надмоќност, малтретирало друго помало и послабо дете, и непрестајно измислувало нови и нови барања и услови, само за да ја докаже својата „величина“ пред другите, но најмногу и за да ги затскрие пред самиот себеси своите недостатоци и фрустрации. И овој процес трае сѐ додека послабото дете не порасне и зајакне доволно, за ова условно појако дете веќе да не може да го прави тоа.
Мојата анализа во редовите подолу е инспирирана токму од дејствието на оваа анегдота.
Македонија во случајов е „послабото дете“ и во моментов, а и пред овој момент ги трпи фрустрациите и малтретирањето од „поголемите деца“. Нереални барања, непрестајни услови, ајде уште ова, ајде уште она и кругот нема крај. Никако да дојдеме до затворање на овој мачен процес.
Но има и утеха, драги мои. А тоа е вториот дел од анегдотата, во која послабото дете сепак расте и зајакнува, и физички и ментално, и веќе не го трпи ова „изживување“. Така и ние како нација непобитно растеме, со секоја нова мака, со секоја нова повреда, со секоја нова неправда стануваме посилни, прераснуваме во човек што ги истрпил овие неправди врз својот грб и поради тоа станува поискусен и похрабар за сите нови предизвици. Се „калиме“. И тоа е добро. Во животот има и убави и неубави искуства. Но човекот секогаш по какво било искуство излегува помудар и посилен. Ако не за нас во моментов, ова секако е добро за иднината на Македонија и за нашите нови генерации Македонци. Македонија ќе постои.
А кои се моменталните околности и аргументи?

… ПОВЕЌЕ

Македонски by Глагољаш
Read More

РАЗГОВОР СО КОРИБКО: БАЛКАНОТ ОТСЕКОГАШ БИЛ ВАЖЕН И ТОА СЕКОГАШ ЌЕ ОСТАНЕ СЛУЧАЈ

Овој текст претставува македонска верзија на интервјуто со Андреј Корибко кое неодамна беше објавено во италијанското списание „Eurasia: Rivista Di Studi Geopolitici“:

ERSG: Г-дине Андреј Корибко, ви благодарам за вашата достапност. Првин би ве замолил можете ли да се претставите себеси пред читателите?

Корибко: Јас сум американски политички аналитичар, со седиште во Москва, каде работам и живеам во Русија последните шест години. Роден сум и пораснат во Кливленд, Охајо, и дипломирав на The Ohio State University, со три специјализации на меѓународни односи, на меѓународни студии (Источна Европа) и рускиот јазик во 2010 година, по што се преселив во Москва каде ја зедов мојата магистратура по меѓународни односи од Московскиот државен институт за меѓународни односи (МГИМО). Одблизу ги имам следено случувањата во меѓународните односи во последната половина декада и редовно ги анализирам последните случувања насекаде низ светот. Ја објавив мојата прва книга, „Хибридни војни: индиректниот адаптивен пристап кон промена на режимот“ во 2015-тата година и се подготвувам за објава на мојата втора книга како коавтор, доцна оваа лето, за пакистанската геостратегија и управување со перцепцијата во 21-от век.

… ПОВЕЌЕ

English by Глагољаш
Read More

THE BALKANS HAVE ALWAYS BEEN IMPORTANT – AND THIS WILL ALWAYS REMAIN THE CASE

This text is the English version of the interview with Andrew Korybko which was recently published in the Italian journal “Eurasia: Rivista Di Studi Geopolitici“:

Mr. Andrew Korybko, thank you for your availability. First of all, can you please introduce yourself to our Italian readers?

I’m an American Moscow-based political analyst who has been living and working in Russia for the past six years. I was born and raised in Cleveland, Ohio, and graduated from The Ohio State University with three majors in International Relations, International Studies (Eastern Europe), and Russian language in 2010, after which I eventually moved to Moscow and received my master’s in International Relations from the Moscow State Institute of International Relations (MGIMO). I’ve been closely following international affairs for the past half-decade and regularly analyze the latest happenings all across the world. In addition, I published my first book, “Hybrid Wars: The Indirect Adaptive Approach To Regime Change”, in 2015 and am preparing to release my second co-authored one later this summer about Pakistani geostrategy and perception management in the 21st century.

What do the Macedonian name change and recent SDSM victory represent for North Macedonia, primarily, and, more generally, for the Balkans?

The Republic of Macedonia — which used to be the country’s legal name and can be argued still is because it was changed through illegal means after the relevant referendum on this issue failed to meet the constitutional threshold for implementation — has been the victim of a rolling regime change operation over the past few years intended to block multipolar influence from the Balkans and geopolitically re-engineer the region. Russia’s TurkStream could have in theory run parallel to China’s planned Balkan Silk Road high-speed railway from Budapest to Piraeus had Prime Minister Gruevski remained in office and the Hybrid War on Macedonia never happened, though it’s precisely because of the grand strategic impact that this would have had on European geopolitics and consequently the course of the New Cold War that the said destabilization campaign was initiated. Moreover, Macedonia’s demographic composition makes it ripe for externally triggered destabilization and a prime target of the so-called “Greater Albania” plan, which in this case would lead to the erasure of Macedonia from the map and catalyze a chain reaction of other geopolitical changes in the region as well, such as in Serbia and Bosnia.

The recent “name change” and SDSM victory represent the success of the most immediate goals of the regime change operation, though the US’ plan for Macedonia is still far from over. The end result envisioned by American strategists is to “decentralize” the country into a collection of Albanian and Macedonian “cantons” prior to its “federalization” and eventual partition, after which the rump state will either remain geopolitically irrelevant or be annexed by neighboring Bulgaria. The US wants to reward its Albanian client state for its loyalty over the years as well as trigger other regional changes in Serbia and Bosnia vis-a-vis Kosovo and Republika Srpska, all of which would weaken Europe and thus entrench America’s influence through classic divide-and-rule tactics. In addition, Macedonia is a testing ground for perfecting political technologies that will be applied elsewhere such as the application of cutting-edge Color Revolution techniques and “Identity Federalism” (the “Bosnification” of identity-diverse states), which is why it’s so important for people to study who are interested in what might be coming next elsewhere in the world.

… MORE