Во последниов период, често во доцните часови или поточно во часовите пред легнување, кога градот и ноќта започнуваат со својата исихија, со своето тихување, практикувам да изгледам некој игран филм, од почеток до крај со особено внимание, и тоа играни филмови кои ми се во потсвеста и кои ги паметам „низ магла” – „низ магла” велам затоа што ги имаат давано многу одамна по нашите ТВ-а и по нашите кина, односно биле премиерно пуштани по Западниот свет во периодот близу пред или близу по моето рано детство.
All posts by Ⰰⱃⱈⰻⰳⱃⰰⰿⰰⱅⰵⰲⱄ
ЧАС Б: ИСТОРИСКО-ЕТНОЛОШКАТА ДИЈАЛЕКТИКА
Поздрав до сите оние коишто ја следат оваа програма. Јас сум Филип Наумов Радомиров, автор и писател на книгата „Василија – архитема на новото општество” …
Ⱂⱁⰸⰴⱃⰰⰲ ⰴⱁ ⱄⰻⱅⰵ ⱁⱀⰻⰵ ⰽⱁⰻⱎⱅⱁ ⰺⰰ ⱄⰾⰵⰴⰰⱅ ⱁⰲⰰⰰ ⱂⱃⱁⰳⱃⰰⰿⰰ. Ⰺⰰⱄ ⱄⱆⰿ Ⱇⰻⰾⰻⱂ Ⱀⰰⱆⰿⱁⰲ Ⱃⰰⰴⱁⰿⰻⱃⱁⰲ, ⰰⰲⱅⱁⱃ ⰻ ⱂⰻⱄⰰⱅⰵⰾ ⱀⰰ ⰽⱀⰻⰳⰰⱅⰰ «Ⰲⰰⱄⰻⰾⰻⰰ – ⰰⱃⱈⰻⱅⰵⰿⰰ ⱀⰰ ⱀⱁⰲⱁⱅⱁ ⱁⱂⱎⱅⰵⱄⱅⰲⱁ» …
EUROPE – ALAIN DE BENOIST
Europe: The Text of Alain de Benoist’s Colloquium, April 26th 2014
Ladies, Gentlemen, dear friends,
A quarter century ago, Europe seemed as the solution to nearly all problems. Today, it is perceived as a problem which adds itself to the others. Under the influence of disillusion, reproaches rain down from everywhere. People criticize the European commission for everything: multiplying constraints, interfering in that which doesn’t concern it, desiring to punish everyone, paralyzing our institutions, being organized in an incomprehensible manner, being devoid of democratic legitimacy, annihilating the sovereignty of peoples and nations, only being a machine for not governing. In the majority of countries, positive opinions on the European Union have been in free fall for at least ten years. The proportion of those who, in France, think that “belonging to the European Union is a bad thing” has even leaped from 25% in 2004 to 41% in 2013. Still more recently, an Ipsos poll revealed that 70% of French people wished to “limit the powers of Europe.”
It’s a fact that the European Union is going through an unprecedented crisis of legitimacy today. It’s also a fact that the spectacle offers nothing to excite. But how did we get there?
ЦРНАТА ЧУМА ШТО ОД ЕВРОПА СЕ ЗАДАДЕ
Поминаа повеќе од осум години откако ја вплеткавме државата во преспанската катастрофа, кога насилно и бездушно, без никакви правила и пристојност, беа срушени темелите на македонската држава. Немајќи план за денот потоа, ни беа нудени ситни и приземни лаги, спакувани во разни небулози, од типот: „идентитетот ни е бетон“, „го зачувавме јазикот“, „датумот само што не стигнал“. Во државата, особено помеѓу политичката врхушка, постепено се развиваше некаков посебен вид стокхолмски синдром. Секојдневно сведочевме на тажни изјави во кои нашите избрани претставници, како некакви дезориентирани заложници, со насилникот се зближуваа и го оправдуваа, сметајќи го тоа за врв на нивната дипломатска вештина и умешност. Додека „умешно“ го избегнуваа правото име на државата, насекаде ја ширеа и поттикнуваа апатијата, како некаква шок-терапија, што се претвори во нивна единствена надеж дека македонскиот народ со текот на времето постепено ќе се помири со безизлезот и ќе го заборави срамот што тие ни го исколчија. Но народот им кажа што мисли за нивната бездарност и неспособност. Уште сега им го одреди место што тие си го заслужија, а тоа е длабокото дно на македонската историја, кое е резервирано за најголемите отпадници и предавници. Ова им е јасно како бел ден – и на учениот и на неукиот.
МАКЕДОНСКИЙ ПОЛК В РОССИЙСКОЙ АРМИИ В XVIII ВЕКЕ
Via in tempore. История. Политология. 2024. Т. 51, № 4 (841–854)
УДК 94(729)”1608/1800″
DOI 10.52575/2687-0967-2024-51-4-841-854
Оригинальное исследование
Македонский полк в российской армии в XVIII веке
Шумкоски Г. ©
Международный институт суверенных наук,
Македония, г. Битола, 7000, булевар ББ
E-mail: goran@sumkoski.com
АННОТАЦИЯ.
Особой целью и мотивом вербовки македонцев в XVIII веке, как и других гусарских полков, состоявших из южнославянских и балканских народов, былa победа России над Османской империей на Донбассе, Азовском и Черном морях, и, следовательно, освобождение их собственной родины от османского ига. Не все из этих южнославянских наций преуспели тогда в своих целях свободы и установления более тесных связей с Российским государством. Было бы правильно ожидать, что это произойдет на этот раз, в современный период глубоких геополитических перемен, и, чтобы в многополярном мире, который складывается на наших глазах, исправить исторические ошибки, славяне реализуют свои давние мечты по созданию единoго великого союза братских народов от Владивостока до Балкан и Балтийского моря.
В статье анализируются македонские военные полки в составе русской армии в XVIII веке, сражавшиеся на территории Новороссии, и затрагивается более широкий исторический, геополитический, национальный и стратегический контекст их появления, их мотивации, цели, стремления и достижения.
ЧАС А: ВОВЕДЕНИЕ ВО ВАСИЛИЈА – АНО
Поздрав до сите оние коишто ја следат оваа програма. Јас сум Филип Наумов Радомиров, автор и писател на книгата „Василија – архитема на новото општество” …
Ⱂⱁⰸⰴⱃⰰⰲ ⰴⱁ ⱄⰻⱅⰵ ⱁⱀⰻⰵ ⰽⱁⰻⱎⱅⱁ ⰺⰰ ⱄⰾⰵⰴⰰⱅ ⱁⰲⰰⰰ ⱂⱃⱁⰳⱃⰰⰿⰰ. Ⰺⰰⱄ ⱄⱆⰿ Ⱇⰻⰾⰻⱂ Ⱀⰰⱆⰿⱁⰲ Ⱃⰰⰴⱁⰿⰻⱃⱁⰲ, ⰰⰲⱅⱁⱃ ⰻ ⱂⰻⱄⰰⱅⰵⰾ ⱀⰰ ⰽⱀⰻⰳⰰⱅⰰ «Ⰲⰰⱄⰻⰾⰻⰰ – ⰰⱃⱈⰻⱅⰵⰿⰰ ⱀⰰ ⱀⱁⰲⱁⱅⱁ ⱁⱂⱎⱅⰵⱄⱅⰲⱁ» …
WHY EMPIRES ARISE AND DISAPPEAR (AUDIO)
INTRODUCTION: Probably many wondered why empires despite all their peak of power, glory and expansion through historical practice all perish. Each Empire has its own flourishing, stagnation and disappearance, and no empire ever had, with total constant over the course of history both in its creation and in its functioning, through the system and through the reflection of the mentality …
УВИД НА ЦЕЛИОТ ТЕКСТ ОД ТОМОСОТ ЗА АВТОКЕФАЛНОСТ НА МПЦ-ОА
ⰋⰄⰋⰑⰕⰅⰔ Ⰻ ⰒⰑⰎⰋⰕⰅⰔ
Ⰿⱀⱁⰳⱆ ⱍⰵⱄⱅⱁ ⰲⱁ ⱄⰵⰽⱁⰺⰴⱀⰵⰲⱀⰻⱁⱅ ⰳⱁⰲⱁⱃ ⰳⰻ ⱆⱂⱁⱅⱃⰵⰱⱆⰲⰰⰿⰵ ⱅⰵⱃⰿⰻⱀⰻⱅⰵ ⰽⰰⰽⱁ «Ⰻⰴⰻⱁⱅ», «Ⰻⰴⰻⱁⱅⱄⰽⱁ» ⰻⰾⰻ «Ⰻⰴⰻⱁⱅⰻⰸⰰⰿ», ⰲⱁ ⱁⰱⰻⰴ ⰴⰰ ⱀⰰⰲⱃⰵⰴⰻⰿⰵ ⱀⰵⰽⱁⰳⱁ ⰽⱁⰳⰰ ⱄⰿⰵ ⰲⱁ ⰾⱆⱅ ⰴⰻⰺⰰⰾⱁⰳ ⰻ ⱄⱆⰴⰻⱃ ⱄⱁ ⱀⰵⰽⱁⰳⱁ, ⰻⰾⰻ ⱂⰰⰽ ⰽⱁⰳⰰ ⱄⰰⰽⰰⰿⰵ ⰸⰰ ⱀⰵⰽⱁⰳⱁ ⰴⰰ ⱂⱁⰺⰰⱄⱀⰻⰿⰵ ⰴⰵⰽⰰ ⱄⱁ ⱅⱁⰺ ⰻ ⱅⱁⰺ ⱀⰵⱎⱅⱁ ⱀⰵ ⰵ ⰲⱁ ⱃⰵⰴ. Ⱍⰵⱄⱅⰰⱅⰰ ⱆⱂⱁⱅⱃⰵⰱⰰ ⱀⰵ ⱄⰵⰽⱁⰳⰰⱎ, ⰴⱆⱃⰻ ⰻ ⱂⱁⰲⰵⰽⰵ ⱃⰵⱄⱁⱁⰴⰲⰵⱅⱀⱁ ⱄⱁⰴⰵⰺⱄⱅⰲⱆⰲⰰ ⱄⱁ ⱁⱀⰰ ⱎⱅⱁ ⰾⱆⰼⰵⱅⱁ ⱄⰰⰽⰰⰰⱅ ⰴⰰ ⰳⱁ ⱂⱁⰺⰰⱄⱀⰰⱅ ⱄⱁ ⱅⱁⰺ ⱅⰵⱃⰿⰻⱀ, ⰽⱁⰳⰰ ⰳⱁ ⱆⱂⱁⱅⱃⰵⰱⱆⰲⰰⰰⱅ, ⱁⰴⱀⱁⱄⱀⱁ ⰻⰿⰰⰰⱅ ⱀⰵⰽⱁⰺⰰ ⰴⱃⱆⰳⰰ ⱄⱁⱄⰵⰿ ⱀⰵⱅⱁⱍⱀⰰ ⰸⰰⰿⱁⱄⰾⰰ ⰸⰰ ⱅⱁⰰ ⱎⱅⱁ ⱂⱃⰵⱅⱄⱅⰰⰲⱆⰲⰰ ⱁⰲⱁⰺ ⱂⱁⰻⰿ ⰻ ⰸⰱⱁⱃ. Ⱁⰲⱁⰺ ⱂⱁⰻⰾ ⱂⱁⱅⰵⰽⱀⱆⰲⰰ ⱁⰴ Ⰻⰴⰻⱁⱄ, Ⰻⰴⰻⱁⱅⰰ ⰻ ⱅⱁⰺ ⱍⰻⱄⱅⱁ ⱁⰸⱀⰰⱍⱆⰲⰰ ⱂⱃⰻⰲⰰⱅⱀⱁ ⰾⰻⱌⰵ ⰻⰾⰻ ⱀⰵⱍⰻⰺⰰ ⱂⱃⰻⰲⰰⱅⱀⰰ ⱁⰴⱀⱁⱄⱀⱁ ⰾⰻⱍⱀⰰ ⱃⰰⰱⱁⱅⰰ, ⱄⱁ ⱎⱅⱁ ⰻⱄⱅⰻⱁⱅ ⱀⰰⱄⱅⰰⱀⱆⰲⰰ ⰸⰰ ⱁⱀⰻⰵ ⰾⱆⰼⰵ ⰽⱁⰻ ⱄⰵ ⰻⰳⱀⱁⱃⰰⱀⱅⱀⰻ ⰻ ⱀⰵ ⰳⰻ ⰻⱀⱅⰵⱃⰵⱄⰻⱃⰰⰰⱅ ⰲⱁ ⱁⱂⱎⱅⰻⱅⰵ ⱃⰰⰱⱁⱅⰻ ⰻⰾⰻ ⱃⰰⰱⱁⱅⰻ ⱁⰴ ⱁⱂⱎⱅ ⰻⱀⱅⰵⱃⰵⱄ, ⱄⱅⰻⰽⱀⱁ ⱁⱂⱃⰵⰴⰵⰾⱆⰲⰰⰺⰽⰻ ⱄⰵ ⰲⱁ ⱄⰲⱁⰺⱁⱅ ⰶⰻⰲⱁⱅ ⱄⰰⰿⱁ ⰸⰰ ⱃⰰⰱⱁⱅⰻⱅⰵ ⱁⰴ ⰾⰻⱍⰵⱀ ⰻⱀⱅⰵⱃⰵⱄ. Ⰴⰵⱀⰵⱄ ⰾⱆⰼⰵⱅⱁ ⱁⰲⱁⰺ ⰸⰱⱁⱃ ⰳⱁ ⱆⱂⱁⱅⱃⰵⰱⱆⰲⰰⰰⱅ ⰸⰰ ⰴⰰ ⱁⰸⱀⰰⱍⰰⱅ ⱀⰵⰽⱁⰻ ⰾⱆⰼⰵ ⰴⰵⰽⰰ ⱅⰻⰵ ⰿⰵⱀⱅⰰⰾⱀⱁ ⱄⰵ ⱀⰵⰴⱁⱃⰰⱄⱀⰰⱅⰻ ⰻⰾⰻ ⰿⰵⱀⱅⰰⰾⱀⱁ ⰸⰰⱁⱄⱅⰰⱀⰰⱅⰻ, ⱎⱅⱁ ⰲⱁ ⱄⰾⱆⱍⰰⰺⱁⱅ ⱄⱁ ⱂⱁⱍⰻⱄⱅⱁⱅⱁ ⰸⱀⰰⱍⰵⱀⰺⰵ ⱀⰰ ⰸⰱⱁⱃⱁⱅ ⰿⱁⰶⱀⱁ ⰵ ⱀⰵⰽⱁⰺ ⰴⰰ ⱀⰵ ⱂⱃⰵⱅⱄⱅⰰⰲⱆⰲⰰ ⰿⰵⱀⱅⰰⰾⱀⱁ ⰸⰰⱁⱄⱅⰰⱀⰰⱅ ⰻ ⱄⱁ ⰻⱀⱅⰵⰾⰵⰽⱅⱆⰰⰾⱀⰻⱁⱅ ⱃⰰⰸⰲⱁⰺ ⰴⰰ ⰵ ⱀⰰ ⰸⰰⰴⱁⰲⱁⰾⰻⱅⰵⰾⱀⱁ ⱀⰻⰲⱁ, ⱀⱁ ⱄⰵⱂⰰⰽ ⰴⰰ ⱂⱃⰵⱅⱄⱅⰰⰲⱆⰲⰰ ⰾⰻⱍⱀⱁⱄⱅ ⱄⱁ ⱄⱅⱃⱁⰳⱁ ⱁⱂⱃⰵⰴⰵⰾⰵⱀⰻ ⱄⱅⰰⰲⱁⰲⰻ ⰸⰰ ⱄⱁⱂⱄⱅⰲⰵⱀⰻⱁⱅ ⰾⰻⱍⰵⱀ ⰻⱀⱅⰵⱃⰵⱄ, ⰻⰳⱀⱁⱃⰻⱃⰰⰺⰽⰻ ⰳⱁ ⱁⱀⱁⰺ ⱁⱂⱎⱅⰵⱄⱅⰲⰵⱀⰻⱁⱅ. Ⰲⱂⱃⱁⱍⰵⰿ ⱅⰻⰵ ⰾⱆⰼⰵ ⰴⰵⱀⰵⱄ ⱂⱃⰵⱅⱄⱅⰰⰲⱆⰲⰰⰰⱅ ⰿⱀⱁⰸⰻⱀⱄⱅⰲⱁ ⰲⱁ ⱄⱂⱁⱃⰵⰴⰱⰰ ⱄⱁ ⱁⱀⰻⰵ ⰽⱁⰻ ⱃⰰⰸⰿⰻⱄⰾⱆⰲⰰⰰⱅ ⰻ ⱄⰵ ⰻⱀⱅⰵⱃⰵⱄⰻⱃⰰⰰⱅ ⰸⰰ ⱁⱂⱎⱅⱁⱅⱁ ⰴⱁⰱⱃⱁ.
ДИСФУНКЦИОНАЛНОСТ НА ДЕМОКРАТИЈАТА
Првин би сакал малку да се навратиме во зачетоците на „демократијата” (demos=народ, kratein=владеење, односно владеење на народот) Атина, V век пр. н.е., во не толку далечна историја ако го сметаме периодот кога човекот за прв пат почувствувал потреба (социолошка, биолошка, економска) односно егзистенцијална потреба за да живее и функционира во заедница. Првично ваквиот концепт на уредување на државата е основан од луѓе-филозофи (љубители на мудроста) и мислители, кои секако биле вклучени во политичкиот живот на тогашната античка Атина, и истите сметале дека оваа нова идеја е идеолошки сосема коректна односно применлива за подобрувањето на животот во заедницата, преку вклучувањето на сите граѓани во политичките процеси на едно општество и држава.
Демократијата како и сите други државни уредувања кои доаѓаат во примена подоцна во човечката цивилизација, првично „на лист” имала димензија на нова ера во организирање на државата, односно намалување на моќта на монарсите (од mono=еден и arkh=првенец), и „благородните владетели” – олигарси или луѓе кои со самото раѓање низ нивните вени течела „плавата крв” (наследна моќ по пат на крвно сродство) со што би се ставило крај на истата привилегија, односно дискриминација врз останатото население во заедницата. Демократијата како „идеологија” (затоа што дотогаш немала примена во ниту една држава) најпрвин ке им послужи на граѓаните во Англија и Франција во XVII век, на кои преку процес на граѓански крвави војни и насилно уривање на тогашните апсолутистички монархии, ке се изборат општествено-политички промени кои ке послужат за активно вклучување на обичниот граѓанин/државјанин во општествените процеси – во создавање на ткн. парламентарна/собраниска демократија.
ARISTOTLE’S PHILOSOPHY OF EQUALITY, PEACE & DEMOCRACY
The son of a doctor, Aristotle was born in the city of Stagira in Macedonia in the year 384 BC, and was educated at Plato’s Academy. When his mentor Plato died in 347 BC, the Macedonian went home and became the tutor of Alexander, the son of King Philip of Macedon. His pupil, who later gained the suffix ‘the Great’, was rather fond of his teacher, and is supposed to have said, “I am indebted to my father for living, but to my teacher for living well.”
Aristotle stayed at the court of Alexander until 335 BC, when he founded his own academy, the Lyceum, in Athens. He remained in Athens until 323 BC, when anti-Macedonian sentiments forced him to leave. “I will not allow the Athenians to sin twice against philosophy” he said, with reference to the execution of Socrates, and fled to the island of Chalcis, where he died a year later, in 322 BC.
Reading Aristotle is easier than you might think. Even those who are not able to read him in the original Greek(firstly known as “Koine” language) cannot fail to be enamoured by his enthusiasm. A fascinating thing about Aristotle’s Politika (in English normally translated as The Politics), for example, is the way this enormously erudite man got carried away in his lectures. For instance, Aristotle simply could not help telling his students about a certain Hippodamus, the son of Eryphon. That Fifth Century BC Athenian was “the first man not engaged in politics to speak on the subject of the best Constitution.” According to Aristotle, this first philosopher of politics was “somewhat eccentric in his general mode of life owing to his desire for distinction… [he] lived fussily, with a quantity of hair and expensive ornaments and a quantity of cheap clothes – not only in winter but also in the summer” (The Politics II, 1268a).
This is perhaps a glimpse of how entertaining Aristotle could be when he lectured in his Lyceum – how he could spellbind his audience with seemingly irrelevant but highly entertaining anecdotes. But his aside about Hippodamus also suggests that Aristotle – the founder of psychology, political science, logic, poetics, physics, biology, and many other disciplines – had a childlike joy in telling his audience about all he knew. No wonder Cicero (106-43 BC), the Roman statesman and philosopher, noted that Aristotle’s writings were veniet flumen orationis aureum fundens – “like a pouring out of gold” (Academia Priora, Book II). And yet we don’t even have Aristotelian treatises: his only surviving books are lecture notes.
O ILIRSKO-SLAVENSKIM ZABLUDAMA
Kada je 1999. godine arheolog i antropolog dr. Stašo Forebaher otkrio drevni ilirski hram u pećini Spila nadomak Orebića njegovo otkriće je privuklo veliku pozornost domaćih i stranih medija, među ostalima National Geographica i Discoveryja. Kad je kasnije među artefaktima iz Spila pronađen i puni krug zoodijaka sastavljen od krhotina slonovače, izazvalo je to nemalu enigmu, jer znanstvenici nikako da shvate i prihvate da drevni tzv. Iliri nisu bili skup nekih divljih domorodaca već uzvišena civilizacija kojoj vrhunac duhovnosti svakako nije bilo lupanje kašikama o lonce za vrijeme pomrčine.
Razlog zbog kojeg nisu preživjeli ilirski spisi, pa o Ilirima učimo od njihovih dušmana, je dvojak. Prvi je svakako taj da je društvena superstruktura antike bila prvenstveno duhovna i kao takva bila protiv linearnog i fonetskog pisanja stoga što takav način prenošenja znanja sam po sebi ne može ni blizu interpretirati božansku mudrost koja se uopće ne može linearno izraziti niti sabiti unutar ograničene, materijalističke logike ljudskog razuma. Dakle, čemu uopće pisati o božanskoj mudrosti van simboličkog jezika prostornih odnosa, Euklidske geometrije, matematičkih kodova i kozmičkih simbola, kad linearno, fonetsko, dijaboličko pisanje nije ništa drugo do pišanje po pravom znanju?
САВРЕМЕНИ ОЛИМПИЗАМ – ШТА МУ ЈЕ СУШТИНА И О ЧЕМУ ОН СЛУЖИ? (ВИДЕО)
УВОД: Двадесети век је на измаку, ако би смо покушали да одредимо које појаве карактеришу ово историјско раздобље, спорт би свакако заузео посебно место. Спортски спектакли постали су најзначајније …
ХОМОСЕКСУАЛНОСТ
У савременом капитализму стварају се покрети све бројнијих хомосексуалаца који би по Марксовом „хуманизму-натурализму“ спадали у дегенерисану друштвеност и на тај начин у дегенерисану природност. Не ради се о „поремећеној“ биолошкој природи човека (човек је хетеросексуално биће и има органску предиспозицију за педерастију), већ о владајућим друштвеним односима и њима одговарајућим вредносним изазовима. Није реч о „болесном човеку“, већ о болесном друштву. Не треба, стога, лечити људе, већ треба створити „здраво друштво“ (Фром) у коме ће стасати здрави људи. Хомосексуалност је конкретна друштвена (историјска) појава која је условљена природом владајућег поретка. Она је облик у коме се појављује одређени вредносни систем који уређује односе између полова и као таква је конкретни вид друштвеног функционисања. Антички педерастички Ерос има битно другачију природу од капиталистички начин условљене хомосексуалности. Хомосексуална заједница данас један је од облика у коме се појављује на капиталистички начин дегенерисана друштвеност. Развој хомосексуалних односа одговара распаду породице као оплемењене природне заједнице и постајању брака економском заједницом. Хомосексуалне заједнице добијају легитимност „друштвености“ не у односу према породици као оплемењеној природној заједници, већ у односу према усамљеничком безнађу које ствара капитализам. Хомосексуална заједница је крајњи облик на капиталистички начин дегенерисане породице, а развој педерастије доприноси укидању могућности стварања породице као оплемењене природне заједнице. Истовремено, уништавајући човека као природно и људско биће капитализам уништава аутентичну друштвеност чиме стерилише Ерос и на тај начин уништава могућност биолошке репродукције друштва. „Репродукција друштва“ постала је сегмент деструктивне капиталистичке репродукције која се, као и све друге области живота, заснива на принципу „Паре не смрде!“. Вештачка оплодња, продаја семеног материјала, изнајмљивање материце, продаја деце – све су то легални и легитимни облици капиталистичке репродукције. Капитализам увлачи у своју егзистенцијалну и вредносну орбиту све погубније последице које производи дајући им институционални статус и стварајући од њих средство за свој развој.
(ГЕО)ПОЛИТИКАТА НА ЕМОЦИИТЕ
ПОЛИТИЧКИОТ СТРАВ, ПОНИЖУВАЊЕТО И НАДЕЖТА ВО БЕЗБЕДНОСНИОТ ДИСКУРС НА МАКЕДОНИЈА
Францускиот геополитиколог Доминик Моизи пред неколку години ја презентираше тезата за тоа како емоциите ја обликуваат (меѓународната) политика. Според Моизи, во светот доминираат три емоции: надежта, понижувањето и стравот. Иако неговата теза се однесува на долгорочното геополитичко влијание на наведените емоционални блокови на глобализацијата, сепак, според мојата размисла, низ оваа теориско-методолошка матрица на Моизи можат да се мапираат политичко-партиски детерминираните и безбедносно релевантните емоционални обрасци на политички произведениот страв, односно политичкиот страв, на понижувањето и на надежта во земјава… Овие емоции се амалгамирани низ индикаторите изведени од развојот на внатрешните општествени состојби, надворешно-политичките определби, влијанијата од непосредното и поширокото опкружување и неговите, евентуално, инсталирани и присутни, „политичко-агентурни елементчиња” во земјава, никогаш до крај развиеното јавно мислење, политичко-партиските изјави, (не)скапите архитектонски (квази)стилови, (квази)уметничките продукции, и во врска со нив, (не)присуството на барем мнозинско генуино естетско доживување, итн…
МЕРКАНТИЛИЗМОТ ДОВЕДУВА ДО ЗАГРОЗУВАЊЕ НА ОСНОВНИТЕ ПРОДУКТИ
Во блиска иднина ке има сериозен недостиг од квалитетна храна и вода, со можност во некои региони во светот да има нивен недостиг целосно како продукти!
Она што допридонело и ке придонесува до оваа состојба, во најголем удел учествува меркантилистичкиот поглед кон општествените економии, во кој за да се постигне што е можно поголема акумулација на паричен капитал, односно да се постигне што е поголем вишок на профит, дозволува и оправдува да се загрозува квалитетот на сите продукти кои се пласираат на пазарот, без разлика дали се основни за опстанокот на човечките битија.
МЕРКАНТИЛИЗАМ И ФИЗИОКРАТИЈА
Речиси секаде во светот каде што се изучува економијата на општ план, секогаш првин догмата налага да ги запознае поучуваните со овие два правци, ако не со нивната филозофија, барем со нивната терминологија и основачи, што е случај и пракса во македонската образовна догма. Но колку навистина се битни овие два правца, две филозофии и начини на размислувања, ке увидиме само кога подлабоко со помош на анализа ке ги разработиме.
ПРОБЛЕМОТ СО ГЕНЕРАЦИСКИТЕ НЕРАМНОМЕРНИ МОЖНОСТИ
Инспириран од еден разговор со мој роднина и пријател, воочивме еден проблем околу можностите кои им се пружаат на различните генерации. Овој проблем, всушност укажува на тоа дека прогресот околу можностите има граница до која може генерациите да одат.
MAKEDONSKO-DUKLJANSKE SREDNJEVJEKOVNE VEZE
BLAŽENI KNEZ VLADIMIR
Društveno-politički život krajem X i početkom XI stoljeća karakteriše period dominacije bugarskih i makedonskih careva. Tako je prilikom vizantijsko-makedonskog rata /991-995/ stradala i Duklja, a tom prilikom Samuilo je sebi potčinio sve gradove u Duklji.
U vrijeme Samuilovog napada, Dukljom je vladao knez Vladimir, a na katedri dukljanske crkve nalazio se nadbiskup Ivan. O pohodu cara Samuila na Duklju imamo podatke, kako kod vizantijskih istoričara (Jovan Skilica), tako i kod Popa Dukljanina. Oba istorijska izvora prikazuju kneza Vladimira kao časnog i hrabrog državnika.
Međutim, podaci koje nam daje Dukljanin imaju osobitu važnost s obzirom da ”ni jednoj osobi u svom Ljetopisu nije Dukljanin posvetio toliko pažnje i prostora kao Vladimiru, a oko njegove glave ispleo je čudesnu svetačku legendu, koja je sigurno u narodu i prije postojala, pa ju je on samo zabilježio kako ju je znao i čuo od drugih.”
Zbog svoje državničke hrabrosti i istinskog mučeništva za svoj narod, život kneza Vladimira i danas predstavlja značajnu istorijsku smjernicu u razvoju crnogorskog državnog i duhovnog identiteta.
СВЕТИ КЛИМЕНТОВОТО ДЕЛО
Историографски значај
Овој православен и македонски светец е роден во 840 година по Христа, без познато место на раѓање, ниту познато семејно потекло. Таквата оставена мистериозност за потеклото на овој свет човек, може да се согледа дека е од намерни причини, каде мотивот за таа намера можеме да го откриеме следејќи го климентовиот поглед и сфаќања за светот, во кои славата, потеклото и сите останати овоземни и плотски искушенија се оставаат преку воздржание настрана како небитни, оставајќи простор за страственост само за онаа Слава за која зборува Христијанската вера. Таа оставена историографска мистериозност околу потеклото на Св. Климент, дава можност денес за манипулација на историските периоди, од страна на разни институционални умови кои сонуваат за некакви национално-романтични идеи, заборавајќи за суштината. Но тоа е нивен пад во искушението, од кој и невините мораат да трпат од штетите сторени од поделбите и создаденото чувство на меѓунационална нетрпеливост.
IDIOTES AND POLITES
Very often in everyday speech we use terms like “Idiot”, “idiotic” or “idiocy” in attempt to offend anyone when we are involved in angry dialogue, also when we are in conflict with someone, or when we want to someone to make it clear that with somebody something is not okey. This frequent use not always, but in most occasions they are used by people inaccurate, and users have wrong opinion about meaning of this terms. The term is originated from Idios, Idiota and the cleaner meaning is private person or someone’s private or personal matter, by which it mean for those people who are ignorant and not interested nor involved in the societal matters or matters of general interest, strictly defining in its life only for matters of personal interest. Today the common language, use often this word to refer to some people that they are mentally disabled, which in the case of cleaner meaning of the word it is possible that someone not to be mentally retarded and to have intellectual development on satisfactory level, yet still to be a person with strict views for their own personal interests, ignoring the societal one. By the way that kind of people represent the majority in nowadays societies, compared to those who think and are interested in general good. To becoming a better picture of what majority of people we addressed, better we will understand if we see the clear interpretation of contemporary russian philosopher Aleksandr Dugin with his notion that “idiot is kind of person who has only one thing – private property.”
МАТРИЦИ И РЕТОРИКА НА НАШАТА СОВРЕМЕНА ПОЛИТИКА
ВМРО
Внатрешно Македоно-Одринска Револуционерна Организација, е политички субјект кој од Рилскиот конгрес до формирањето на комунистичката партија, беше единствена политичка матрица на Македонскиот народ. Оваа организација до пред Рилскиот конгрес одржан во 1905 година, претставуваше единствена и обединета организација. По овој конгрес, политичките фракции со кои различно се нудеа решенија за македонското прашање, беа зголемени и се повеќе харизматичните фигури со кои Македонците се идентификувале, станувале се поразединети и послаби во ефективноста и делувањето. Оваа организација е составена претежно од војводи и чети, со потекло од селските средини. Радикална измена во начинот на војувањето и раководството настанува со Тодор Александров и Ванчо Михајлов, каде што од четнички начин на војување преминуваат во тероризам, со што се и видоизменува карактерот и принципите на ВМРО, од претежно селски во градски, најчесто во градовите каде што имало силна македонска емиграција во Бугарија. Таквите измени донесоа и послаб контакт на организацијата со народот во Македонија, како и премини од колективни интереси во лични.
ПРАШАЊА ПОВРЗАНИ ЗА ПРОГРЕСОТ
Овој термин претставува еден од најмотивирачките, во погледот на човековото делување. Затоа воедно претставува и термин кој е еден од најизманипулираниот низ историјата и вековите. За да ги избегнеме овие моменти, потребно е појасно да ги образложиме работите поврзани со прогресот.
Прогрес би го дефинирал, како изменување на нешто претходно, кон идно подобро, односно подобрување.
ПРАШАЊА ПОВРЗАНИ ЗА СЛОБОДАТА
Ако одиме според логиката на Хегел, тој вистинската човечка слобода ја согледува како услов, кој има свесно спознавање на рационалната нужност. Откако ке се спознаат минималните нужности или услови, дури тогаш одредена личност може да стапи во остварување на слободата.
Наједноставна дефиниција за слободата на индивидуалецот, би претставувала како човекова можност да си ги оствари своите материјални и духовни потреби.
ФИЛОЗОФСКИ ПРИОД КОН СУДИРОТ НА ИСТОК И ЗАПАД – ВТОР ДЕЛ
Поим за Геостратегија
Многу често денес меѓу новинарите и емисиите кои се емитуваат преку мас-медиумите, кога се води разговор или дискусија на тема поврзана околу политичките потези на силните држави, и кога неможе детално да се заклучи и појасни зошто е така одлучено за некој конкретен потег, се истакнува од страна на соговорниците дека тоа е сторено од „геополитички и геостратешки причини”. Често дури се меша поимот геополитика и геостратегија, зборови кои иаку привидно изгледаат дека имаат исто значење сепак се поими кои имаат друга смисла во научните кругови.
ФИЛОЗОФСКИ ПРИОД КОН СУДИРОТ НА ИСТОК И ЗАПАД – ПРВ ДЕЛ
Што е Запад а што е Исток во нашиот случај ?
Зошто овие две страни од можните четири, најчесто и намерно се избираат за употреба во разни текстови и дела од страна на оние кои себеси се сметаат за припадници на тие поими, односно од „Западњаците” и „Источњаците”? Денес со овие две одредници постои тенденција да се означат во политичка смисла оние држави кои се доминантни со својата воено-економска моќ, па со тоа конзумација на терминот „Запад” прават Соединетите Американски Држави, иаку најчесто од обичното население под „Запад” се разбира географско и политичко припадништво на сите држави и нации кои се западно од Средна Европа заедно со Скандинавија, се до Северна Америка. За терминот „Исток”, современа тенденција прави конзумација на поимот од страна на Руската Федерација, а на моменти и Кина. Ако на овие денешни тенденции направиме споредба и со историската пракса, ке разбереме дека од обичното население онаа земја-држава која во одреден момент има најголема воено-економска моќ и влијание, во обичај влегува таа земја-држава првин да паѓа напамет во секојдневниот говор. Пример некогаш со Запад се означувало Рим, а со Исток се означувало Персија и Индија. Од јапонска географска гледна точка, имаме спротивности со нашиот географски поглед, односно за нив на Запад е Русија и Кина, додека на Исток е САД, но во секојдневниот јапонски говор САД и понатаму останува „Запад”, бидејќи долгогодишно така се претставувала таа земја таму, како претставник на „западна” филозофија, „западен” начин на живот итн. За да се разбере зошто постои тенденција во вид на борба кој да го присвои терминот, или кој да се прикаже како најзначаен кога ке се споменат тие две географски одредници, мора да се погледне првин низ историскиот контекст. Ние имаме разбирање за „Запад” дека таму припаѓаат Англија, Франција, Германија, САД и други, затоа што во минатото сите тие држави имале примат и конзумација на терминот Запад. Во нашата колективна меморија сите тие држави останале да важат како силни и моќни. Сите тие држави намерно во својот зенит користеле и римска симболика, и се повикувале на ткн. римско право, се со цел да се прикажат како наследници на стариот западен од нас град (некогаш империја) Рим. Идејата на Рим е раст и развој на сметка на другите, со освојување и грабање, под идеал за супериорно потекло од другите народи и нации. Дури и највисоките државни функции во некои од западните држави во својот зенит носеле имиња од римскиот диктатор Цезар, и се јавувале во вид на Кајсар, Кесар и слично ним, зависно од јазикот. САД денес е налик на некогашната Империја основана од градот Рим. За конзумација на терминот Исток, многу повеќе е заинтересирана Руската Федерација, и не случајно. Таа денес го враќа стариот концепт за „Трет” Рим, односно династички наследник на „Вториот” Рим – Источна Римска Империја(во оригинал по василевсот Ираклиј како Василеја тон ‘Ромајон/Βασιλεία τῶν Ῥωμαίων). Таму Цезар би требало да се јавува како Цар.
ТРАКИЙСКА ТЕОРИЯ
Същата ли беше историята преди многозначителните разкопки на старите цивилизации в Азия и Eгипет? Аз, макар да е казано, че след Христа пророк не бива, ти предричам, че и заварената стара цивилизация на Балканския Полуостров, а ако щеш и на цяла Европа, ще даде нов цвят и блясък на историята и ще освети това, което аз предричам и сега ти се вижда чудно. Недей се чуди. Стъпи нависоко и погледни към течението на времето и събитията. Ще видиш три народа: Славяни с хиляди племенни имена, първобитните тукани (туземци), колонисти елини и група латински племена. Другата група е тевтонската, която е нахлула от суровия Север и самата тя сурова като него. След това е дошъл манджурският клин и се е забил в сърцето на славянството, та го е разпукал на глиби. Славянската люлка не е Север, колкото и да го повтарят и да се опитват да го доказват. От Балканския Полуостров и Южна Европа са се разселили Славяните на Север, но тогава те не са се наричали Славяни, а това голямо море е имало особени свои местни имена и средища.
АУТОДЕСТРУКЦИЈА ХРИШЋАНСТВА
Ударна фраза „Бог је мртав“ претставља писатељски израз савремене неверице. Много је изражено у овој фрази која не може се наћи у многих прозних израза савременог атеизма и агностицизма. Успостављена је живописна разлика између претходног периода када је човек, који је веровао у Бога и је утемељивао свој живот и институције према Њега, и новом периоду за чијим становницима је ово некада свепросветитељско сунце сада постало избрисано, и јавила се потреба да се новоме животу и друштву омогући нова оријентација.
АМПУТАЦИЈА НА МОРАЛОТ И ЕТИКАТА
Како главен водич низ сите социјални елементи на секое цивилизирано општество, односно како главен показател на развиеност (закржлавеност) на духот на луѓето кои го сочинуваат потесниот круг на истото, се смета дека се моралот и етиката.
Самата подложеност на манипулација, преку свесно наметнување од страна на повеќе субјекти (медиуми, социјални мрежи, секојдневното човеково општење), генералното мислење (оформување на општествената свест), во сооднос со тоа дали одредено однесување, размислување или постапување на одредена целна група, се менува односно креира ново толкување за тоа дали нешто кое како предмет на моралот е само по себе „добро” или „лошо”, морално или aморално. Ова свесно менување и оформување на свеста кај луѓето е секогаш детално разработена од одредени структури, кои денес поради своите геостратешки интереси имаат за цел на голема врата да ја внесат луцидноста на тоа дека не треба да постојат било какви бариери односно табуа во човековото однесување, и преку неа неретко истата целна група да биде подложна на манипулација (глобално и локално).
МАЈКА
На ивицата на изгревот кој штотуку почна, се простре една долга сончева линија во зародиш да го најавува изгревот. Мојата мајка Невена ме гледаше низ отворената врата и ме будеше, ама онака тивко мајчински: Стани, ајде, полека отвори ги очите размрдај се во креветот и ќе одиме да го береме тутунот, зошто потоа ќе биде многу голема жештина, тој ќе овене. Иако ми го кршеше сонот, јас не се лутев, знаев дека се мора и тоа така треба, парите не гонеа, мораше да се платат студиите, скапи беа а стипендијата куса па неможеше ни до десетти во месецот да ме прехрани. Ах, тие тутунарски денови… претешки беа за неа, сама се бореше со сите тие маки, ние како деца околу неа и помагавме, онака колку толку да и олесниме. Ние сме четири деца, татко ми беше главен магационер а мајка ми домаќинка. Јас бев најстарата, сите други помали од мене и мораа да работат по нивата со тутун. Што подразбираше тоа домаќинка, само јас знам. Тоа беше најтешката професија. Сама да одгледа четири деца, да работи низ куќи, да меси леб, баклава, чоколадо големо во тепсија, онаа бакарна, да носи сама вода од чешмата со две чепурки, која не беше блиску, и со таа вода да ги пере облеките на немирните братчиња кои најчесто беа валкани, исто и на нас девојчињата, но ние некако бевме повнимателни и не се валкавме како нив. Да преде волна, да плете џемпери за сите нас и за татко ми, во пресрет на зимата, па ракавици, шалови, плетени капи за браќата, оние како рицерите што ги носеа преку глава, со отвор само очите, носот и устата да и се гледаат, да ткае килими, да чисти, да готви… Навистина неможам се да набројам, премногу задолженија има домаќинката. А можеше да биде кафекуварка во фирмата каде што работеше татко ми, но едно тој беше малку љубоморен по природа, друго децата требаше да ги чува и за нив да се грижи а покрај тоа и за се друго. Згора на тоа кога јас најстарата пораснав и стасав за студии, ги слушнав ноќта како шепотеа: Мораме една нива да пазариме под наем, да посадиме тутун за да се покријат трошоците за студии, нека учи рече татко ми и се согласи: Ако треба и куќата ќе ја продадам, само таа нека учи. Тој изгрев сеуште ми ги боцка очите а таа долга прва остра линија која сонцето ја протегаше и влегуваше во мојата соба, точно во очите ме бодеше секое летно утро…
11-ТИ ОКТОМВРИ – ШТО НАПРАВИВМЕ И ШТО ТРЕБА ДА ПРАВИМЕ??
Овој ден 11-ти Октомври, во историографска смисла се смета дека е денот кога во 1941 година започнало востанието на Македонскиот народ против окупаторот преку НОБ. Со тој чин Македонците самостојно и народно организирано објавиле антиквинслишка насока и антифашистичка борба. Постојат забележани сведоштва и пишани историски материјали кои укажуваат дека и пред 11-ти Октомври, имало самостојни дејствија против окупаторот. Таквите рани дејствија се одвивале месец или повеќе претходно пред месецот Октомври 1941 година. Но овој датум е одбран затоа што се смета дека оттогаш се започнало со организирање на помасовни одреди и востанички формации, заедно со нападите кон окупаторот. На 11-ти Октомври во Прилеп преку три востанички групи составени од вкупно 16 партизани биле нападнати позициите во прилепско на окупаторот. Околу овој датум биле создадени или се осознало за Козјачкиот одред кој бил формиран кај месноста Студена вода и Карадачкиот одред кој бил формиран кај месноста Менкова колиба. Постои и сосем безначаен спор со мал интензитет помеѓу постарата генерација за тоа кој е првиот Град-Херој, односно каде првин пукнала „првата пушка”: Куманово или Прилеп? Без разлика на тоа, севкупните дејствија на партизаните на територијата на цела етничка Македонија, од овој датум до 1945-тата година, капитулацијата на Италија, повлекувањето на германските единици, како и размрданиот англо-саксонски „синџир” на Полуостровот, создале услови кои овозможиле простор за здив од главните антагонистички политичко-моќни сили, и преку вооружена борба се дало позитивен плод за народот, каде преку првото заседание на АСНОМ во манастирот Св. Прохор Пчински, Македонскиот народ ја официјализирал својата политичка победа преку создавањето на сопствена македонска држава.
PRAPOSTOJBINA SLOVENA?
Sve započeo Pavel Šafarik
U naučnoj polemici o slovenskoj pradomovini u proteklih sto sedamdeset i četiri godine izneseno je mnoštvo pretpostavki. Međutim, malo će ko danas o tome kazati koju riječ više i eventualno navesti još neku teoriju pored one opštepoznate – karpatske. Jer, ova teorija suvereno je vladala na našim i drugim prostorima u devetnaestom i dvadesetom vijeku, a i danas se po inerciji stavlja na prvo mjesto, pri čemu nerijetko drugo ostaje upražnjeno.
Način na koji je karpatska teorija izlagana u školskim programima, javnoj upotrebi i naučnoj problematici potpuno je zaklanjao drugačije viđenje slovenske istorije i migriranja slovenskih plemena, bez obzira što su pisani izvori i brojna imena naselja i rijeka u drugim krajevima Evrope široko ukazivali na takvu mogućnost.
Temelje naučnoj potrazi za prapostojbinom Slovena postavio je slovački naučnik Pavel Jozef Šafarik u prvoj polovini 19. vijeka. Ovaj veliki proučavalac slovenske istorije i kulture je u knjizi “Slovenske starine” (1837) na osnovu analize istoriografskih izvora postavio teoriju koja je kasnije nazvana – karpatskom.
WHY EMPIRES ARISE AND DISAPPEAR?
Probably many wondered why empires despite all their peak of power, glory and expansion through historical practice all perish. Each Empire has its own flourishing, stagnation and disappearance, and no empire ever had, with total constant over the course of history both in its creation and in its functioning, through the system and through the reflection of the mentality. The formation of empires are no real need of any nationality, which in its formation occurred after natural way, because none naturally formed nation does not share real needs, and have the same term of protection of those needs, with other naturally or artificially established nations. The motive for the formation of empires of nations, can be found on several things, including:
- fulfilling the ambition of a few in the system (the most common, most aggressive and the most unjustified motive)
- cultural and civilizational superiority over other (non-aggressive expansion)
- and because of competition or for the protection of other empires (forced expansion).
Seen through the prism of historicism and historical trends, personal guess is that the first Empire, formed the incentive of the cultural and civilizational superiority over other neighboring nations. After then, fulfilling the ambitions of those who manage the system in order to satisfy the greed, and eventually third motive came for creating sufficient economic and military capabilities in order to be able to protect from the occupation of other empires that have risen and who are a potential threat.
